ယဉ်ကျေးမှု

၁၃၈၇ဗာႏ၊ ဝါႏခေါင်ႏလာမားနီꩻ၊မွူးနီꩻသောကျာႏ နောင်ပီႏဗွေႏဗွန်ကျောင်ꩻကို သီႏလသားတွမ်ႏကျောင်ꩻတကာႏအမျာꩻအတာႏ စန္တာႏခမ်း မော်ပုဂ္ဂိုလ်ႏသီး ဟော်ꩻကျာꩻနယ်ဖေႏ ဓမ္မတရာꩻတောႏနောဝ်ꩻသွူ နေႏတွမ်ႏ စန္တာႏခမ်းဗွေႏဆရာꩻတောႏဗွေꩻသံဃာႏတောႏသီး ငဝ်းမိန်းငွါအလ့ꩻတဲင် ယိုမာꩻငါ မော်ပုဂ္ဂိုလ်ႏသီး ဗွေႏဗွန်ကျောင်ꩻကို တကျောင်ꩻထွူတကျောင်ꩻ အီႏလယ်ႏဟော်ꩻလူႏဖေႏ စွုမ်ႏလာစွုမ်ႏသတင်ꩻ အကျောင်ꩻ သေထွဗာႏနုဲင်းယိုသွူသြ

တို့ပအိုဝ်းလား တိုင်းရင်းသားမဟုတ်ဘူး ပအိုဝ်းမျိုးနွယ်စုပါ။ တိုင်းရင်းသား လို့ ကြုံးပြီး သမိုင်းထဲကလို အဖိနိပ်ခံဘဝပြန်မရောက်ချင်ဘူး။ ပအိုဝ်းဆိုတာလည်း တစ်အိုဝ်းပဲ ရှိစေရမယ်။ ပအိုဝ်းဖြစ်ရတာ မျက်နှာငယ်တယ် ဆိုတဲ့ရှိပေမယ့် ပအိုဝ်းလူမျိုးဖြစ်ရတာ ကံကောင်းတယ်လို့ ကျွန်တော်ထင်တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ပအိုဝ်းစာပေ လေ့လာတဲ့နေရာမှာ

နောင်ခဲဆိုတာ တောင်ကြီးခရိုင်၊ တောင်ကြီးမြို့နယ်၊ #ကျောက်တလုံးကြီးမြို့(ယခင်မြို့နယ်ခွဲ)၊ နောင်ခဲကျေးရွာအုပ်စုထဲမှာ ပါဝင်ပါတယ်။ ခန့်ညားထည်ဝါတဲ့ ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းနဲ့ များပြားတဲ့အိမ် ကြောင့် လူသိများတဲ့ကျေးရွာဖြစ်ပါတယ်။ နောင်ဆိုတာက ပအိုဝ်းဒေသရဲ့ အကြီးဆုံးကျေးရွာများတွင်တစ်ရွာအပါအဝင်ဖြစ်ပြီး အိမ်ခြေ #ထောင်ကျော် ရှိပါတယ်။ ထို့အပြင် ကျေးရွာလို့သာခေါ်ဆိုသော်လည်း ရပ်ကွက်တွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားပါတယ်။